vrijdag 5 februari 2010

Deel 7 The day after

Net voor dat mijn vrouw die bewuste avond naar het ziekenhuis vertrok is de directrice van onze dochter haar school langs geweest. Zij was uiteraard met verstomming geslagen, temeer omdat de aangeduide persoon iemand was met een uitstekende staat van dienst en idem reputatie. Maar niettegenstaande dit vond zij ook dat ons Luka moest onderzocht worden. Later op die avond is de politie met mijn vrouw meegekomen naar ons appartement om ook mijn versie van het verhaal te noteren.

De volgende ochtend kreeg ik telefoon van de directrice met de vraag of ze mocht langskomen en of dat ze de verdachte mocht meebrengen ! Dat laatste werd vanzelfsprekend door ons geweigerd mede op aanraden van een medewerkster van Child Focus. Ze kwam dus alleen. Ik was niet bij machte om 1 woord op een deftige manier uit mijn mond te krijgen en besloot om dat ook niet tot in den treure te proberen, maar luisteren kon ik nog heel goed en wat ik toen hoorde en zag tart nu nog steeds mijn verbeelding. Ze toverde een foto tevoorschijn waarop de leerlingen van het zesde studiejaar stonden, wees er één aan en vroeg aan Luka: kan het niet zijn dat deze jongen het gedaan heeft want die lijkt wel een beetje op meester X? Dat iemand in haar positie een zekere loyaliteit moet hebben tegenover haar personeel kan ik alleen maar beamen maar dat ze “out of the blue” het feit in een leerling zijn schoenen wou schuiven vind ik er echt wel over! Onze dochter keek even naar de foto en zei direct: neen het is die meneer die het gedaan heeft, wijzend naar de schoolkalender aan de muur. De directrice probeerde nog wat aan te dringen tot wij vroegen om ermee te stoppen.
Aangezien er een gerechtelijk onderzoek was gestart wist het schoolhoofd dat er een lastige tijd aanbrak maar ze besefte wel dat het niet zomaar als een bagatel kon worden afgedaan. Wat er ondertussen met de betrokken leraar ging gebeuren kon ze ons niet zeggen. Om die reden en omdat we onze schat goed in het oog wilden houden hebben we haar niet naar school laten gaan voor een tijdje.

Later op die dag is Chantal, onze case manager bij Child Focus bij ons langs geweest. Wij wisten niet dat deze vereniging zich ook bezighield met seksuele delicten bij kinderen maar blijkbaar wel, en hoe! Ik kan noch van Chantal noch van Child Focus één slecht woord zeggen. Enorm professioneel hoe die te werk gaan, heel goed op de hoogte van de wetgeving en de coördinaten van alle instanties en verenigingen waar we terechtkonden voor hulp en vragen. Chantal had een goed luisterend oor en nam alle tijd om naar ons te luisteren en zo een goed beeld te krijgen van de situatie. Ze raadde ons aan om zeker een advocaat onder de arm te nemen en ons burgerlijke partij te stellen in het onderzoek. Op die manier zouden we inzage krijgen in het dossier en konden we eventueel bijkomende onderzoeken eisen. Als burgerlijke partij participeer je eigenlijk met het OM tegen de vermoedelijke dader(s). Als we een familiale verzekering hadden zou die de kosten van de rechtspleging dekken wat voor ons van toepassing was want mijn vrouw had al jaren dit soort verzekering bij haar makelaar. Althans, we dachten dat het zo was ! De makelaar, die nota bene al mijn vrouw haar verzekeringen in zijn portefeuille heeft en ook die van heel haar familie, was vergeten om de kinderen mee in de polis op te nemen. Wij waren beide woedend en onder druk en schaamte heeft die man het dan toch voor elkaar gekregen dat de kosten gedekt gingen worden, wel pas na zes kostbare maanden. Ik weet nu nog niet wie de rekeningen betaald, de verzekeringsmaatschappij of hij zelf !

Geen opmerkingen: